هسا شعر/ مه

تورا بو شوروم

 گوم بوبو ماتاب

 را گوماُده تی تیل

*

مه دیوانه شده

مهتاب گم شده

 سنجاقک راه گم کرده

10 دی / افشین معشوری93

«گیله مرد»

برای دوست نازنین ام: صفر علی رمضانی
 

 

«گیله مرد»

..........

گیله مرد؛

تی شؤ و روز،

تی دیل غوصّه،

تی بیه، بشو، بشیم

تی لب خنده؛

همه از گیل و گالش

گیلؤنه حرفه...

تی چومون خنده کؤنه

خنده ه تی شین خوش نمک ایسّه

تی چومون شاد و تی لب خنده بؤنی

خنده تی شین لنگورده زینده بؤنی

شادی بکون،

تا که مو از شادی تو شادی بؤنم

جانه صفر؛

فردایی روزی

که هنه مشته حسن!

کس کس امره به بشیم دریاکنار

آخ که می دیل خوانه فراوؤن ته ویسین گب بزنئم

ایسکاله د صبر بکؤنیم مشته حسن از راه آماره

تی تولوده ته موبارک

که ایلاهی ئو خودا مشته صفرخونئه ئی گیلونه بداری...

............................

20 مرداد 1391

افشین معشوری

 

فورصته بوس و کنار

یه دونیا عشق؛

یه ته قلبه پور از مهر و موحبت

سینه یی از آتش و

دستی  پور از گرما همه ش از مو،

یه ته سورخه جول و آغوشه باز از تو...

هوای پاک چمخاله،

گردسن دریا کنار از مو

بساطه  چای و قلیان

گوشته تازه

آَردنه سیخه کباب از مو

صدای هلهله، شادی و هم اواز و ساز از تو...

سپاس از مو،

و تی نازه کشئن از مو

تی ئو سورخه جوله موچی زدن از مو

فقط خوش خولقی،

ایسکالی صبوری،

فورصته بوس و کنار از تو......

14 مرداد1390

5 آگوست / دبی /هتل ژورمند

برگردان:

فوسسه زیبیل / زنبیل پاره شده

ئی دیل بو،

فوسسه زیبیل نبو!

زرده کولوشکنام(1) که ببی!

سال دیگه بهار

گردن طلایی خروسه محتاج بونی....(2)

برگردان:

این دل بود،

زنبیل پاره شده نبود!

مرغ مادر زرد رنگ هم که باشی

بهار سال دیگر

محتاج خروس گردن طلایی می شوی......

پی نوشت:

1- کولوشکن + ام = مرغ مادر + هم

2- زبان گیلکی دارای گویشهای متفاوتی است/ این نوشته به گویش لنگرودی است.

کیلکا

خوش به حاله کیلکا

خاطیر جم نیشته دریا نیگا کونه!

دونه که ازین پیلوته نبونه.........

**

برگردان:

خوشا به حال کیلکا(1)

خاطر جمع نشسته دریا رو نگاه می کنه!

می دونه که از این بزرگتر نمی شه.........

پی نوشت:

1-کیلکا: نوعی ماهی که بزرگترینش تقریبا پانزده سانتی متر است
- - - -
پیلوته: بزرگتر

بمورده ماهی/ماهی مرده

دی شو
اله تی تی
بوما بو می خونهِ پوشته بومه سر
مه بوته:
کورا ایسای؟
ئی چارشمبه بازار بیدی؟
بیدی تی دور و وره جغل مغلونه خاش والیسی..؟
بیدی چوطو مشتی رجبه ارابه دور جما بون؟
بوتم:
اله تی تی
غوصه نوخور
ونگ نزن
ئی جماعت خیلی وقته بموردن!
عینه او بمورده ماهی دریا کناره چمخاله
دست و پا زادرن دوباره جون بگیرن...
ایسه؛
فیک کونی دوباره زینده بنن،
یا ایشون عاقیبت میکال زنون کوله بیج میونه؟
------------
برگردان:
----------
دیشب
ماه
اومده بود روی پشت بوم خونه ی من
به من گفت:
کجایی؟
این چهارشنبه بازار و دیدی؟
دیدی بچه مچه های بادمجون دور قاب چینِ دور و برتو؟
دیدی چطوری دور ارابه ی مشتی رجب جمع شده بودن؟
گفتم:
ماه،
عصه نخور
گریه نکن
این جماعت خیلی وقته مردن
مثل اون ماهی مرده ی کنار دریای چمخاله
دارن دست و پا می زنن تا جون بگیرن دوباره
حالا فکر می کنی دوباره زنده بشن؟
یا عاقبتشون توی ماهی تابه ی ماهیگیراس؟
-----
میکال زنون: کسانی که با قلاب ماهی می گیرند
کوله بیج(کولی بیج): ماهی تاوه(ماهی تابه)

ممدلی خون

اوهوی،

 اوهوی،

 ممدلی خون چیکا دری می امره؟

ممدلی خون،

 ممدلی خون،

 ته یاد دَبی برابری می امره !

شو تا سحر گب زادری،

 حرفای چرت و چولا

ته یاد دبی ممدلی خون کولکافیسی به مولا

یه بار گونی مه دوس دانی مورده دری می واستی

یه بار دیگه قهر کونی و ته یاد نانه مه خواستی

ممدلی خون،

مه گوش بدی دونیا هیطو نومونه

تی زیندگی،

 تی فال هیطو طالع سعد نومونه

ممدلی خون نیگا بکون

صوب بودره،

 شورم دانه  ئی هوا

یه کم بیه می وربنیش

کمته بکون هی  جفا

ممدلی خون،

خیلی گبون دَنم بوگوم تی واستی

چیکار بونم

زار نزئنم می درد و غوصئه واستی

گوش نوکونی هرچی که ته بوتن امه بوزورگون

ایلاهی مورده شور بیه ته ببوری خوروس خون

خراب ببی تی خونه، 

غسال ببوری تی ریخته

ته گوته رم ممدلی خون، اوضا خیلی بی ریخته

ایلاهی خون جگر ببی مردومه تو بکوشتی

چن دی تو موفته گب زنی چن دی کونی دوروشتی

اوهوی،

 اوهوی،

 ممدلی خون چیکا دری می امره؟

ممدلی خون،

 ممدلی خون،

 ته یاد دَبی برابری می امره !

شو تا سحر گب زادری،

 حرفای چرت و چولا

ته یاد دبی ممدلی خون کولکافیسی به مولا.........

کلاج /گیلکی گب

کلاج،

کشکرت،

حج حجی!!

تی ذاته نیگا بکون

کی بو می چومه توک بزِه کوراوده؟

بیست وچهارم ابان ماه 1389
- - - - - -
کلاج:کلاغ//کشکرت:زاغچه//حج حجی:پرستو/
- - - - - - -
برگردان:
کلاغ،
زاغچه،
پرستو!!
به ذاتت نگاه بکن
کی بود به چشمم نوک زد و کورم کرد؟

کولکافیس

کولکافیس،

وقتی سو چار ته سینه سورخو بولبول تی دور ور بی دِی!

خیالات نکون،

تو هنده کولکافیسی!

کولکافیس؛

سینه سورخه اَمره نیشتن،

بولبوله اَمره دوستی گودن،

تِه به نون نبونه،

تو تا ابد کولکافیسی،

اگه معاشرت گودن بوزرگترونه اَمره تِه به فایده داشت،

تو تا الون بوبوبی قناری!

کولکافیس؛

 تی ذاته چاگودن فقط اَمِه اوستا کریمه کاره

جونه کولکافیس؛

زور نزن،

جون نکَن،

تو تا ابد کولکافیسی،

حتی اگه تمامه تی خاخور برارون سینه سورخو وقناری بوبون.....

پی نوشت:

کولکافیس(کولکاپیس): نوعی پرنده ی منفور که افسانه های زیادی در گیلان درموردش بر زبانها جاری است.

سینه سورخ: سینه سرخ، نوعی پرنده

باغه پور از گول/شعر گیلکی

یه ته باغه پور از گـــــول بو و سبزه

ولی اصلا نداشت گــــــــــولهای هرزه

یه روز بارون بومـــــا و باد وطوفون

هچی خیســــــا گوده رخـت و لباسون

گول وبرگ و تمامــــه شاخ و برگون

بزا و بشـــــــکنه دیل می شی داغون

خودا، این بو تی او وعـــــده وعیدون

کلاج و کشـــــــکرت باردی به میدون

یه دونیا پاپّوی وخوشــــکیل حاجاجی

هنن می ور بَنــــــن مِــــــه به آواجی

خودایا کشــکرت زاکــــــون، کلاجون

پورا بون لنـگورود بازار و لاجــــون

خودا، ایمـــــساله تابســــتون نبو ناب

هواگرم ونیچِـــه اون می پــــــیله گاب

خوداجون کـــــدخودا مشتی سولیمون

همش هی زور گونه کــــمتر دِنه نون

خودا، کاری بکون ایمـــسال بیجارکار

می کارون کارببی می حــــال نبی زار

نودونم چی بوگـــــــوم ازچــــــی بنالم

می او باغـــــــه میون د چــــی بکارم

پیاز کارنَم بادمــــــــجون در هنه زود

نگو تاره می چـــــــــوم وپوربوبودود

خیار و گوجه ســـــــــورخه بادمجون

فراوان فــــورترن بـــــــازاره زاکون

می منظورازخیـــــــار،باغ وبیجارکار

کلاج و کشــــــکرت،پاپوی، دیله زار

فقط یک درد دیل بو جــــــــونه گالی

بودون ازمونومونده هیـــــــــچ حالی

ایلاهی کبلایی مشــــــتی حسن خون

بمیری تا آمو بَی ریم کــــــمی جون

نودونم تا کِـــی وتا چــــــــی زمونی

همــــــــــش هی ناله با بونیم زبونی

فقط دونم کـــــه راه رســـــــــتگاری

نی یه باحـــــــــرف وبا نامه نگاری

کل ایسماله گبونه گــــــوش نکن تو

کله، هیـــــــچی ندانه عقل و هم مو

اگرمشته کل ایسمــــــــــالم طبیب بو

اینه علم وعــــــــــمل باهم آمای رو

بیه با هم بشیم بنــــــــــشیم یه جایی

کمی فکروبوخــــــوریم چن ته چایی

شاید فکری بودیم فـــکری کارستون

امه دیل شـــــادا بو راحت بوبو جون

خودا از خو خــــــلایق خوانه حرکت

خودش بوته شــــــــمه ره دِنه برکت

هی تو هی تو ننــــــیش مرگ رفایی

ننیش تا که بی یه روز جــــــــودایی

بکون حرکت که تا در روز محــــشر

تی چشمون بازببــی بنـــشی خوداور

بیه فرده بشیم شیـــــطون کو جوری

کل ایسماله نترس چون نیـــه طوری

کاله گب زن که تــــــرس ولرز ندانه

مجوز رسمی و چــــــــــیزی نخوانه

شنیم آروم و آهــــــــــــسته هنیم باز

یه کم آواز بوخــون یه کـم زِنیم ساز

کلاج وکشکرت با هم تــی قــوربون

نیه این زندگی، ایـــــــــنم نوبو نون

خودا بونه د طــوفون، وارش و باد

هچی بیخود نی یه، باغــه ناری یاد

امه گیلون همیشه ســــــبز بومونی

و گیله زاک اینــــــــه قدره بودونی

پی نوشت:
این نوشته به گویش شرق گیلان(لنگرودی ) است.